Hafez

Khwaje Shamse d-Din Muhammad Hafez-e Shirazi, or simply Hafez, was a Persian mystic and poet. He was born sometime between the years 1310 and 1337 in Shiraz, Medieval Persia. John Payne, who has translated the Divan Hafez, regards Hafez as the greatest poet of the world.
His lyrical poems, known as ghazals, are noted for their beauty and bring to fruition the love, mysticism, and early Sufi themes that had long pervaded Persian poetry. Moreover, his poetry possessed elements of modern surrealism.

به جان او که گرم دسترس به جان بودی کمینه پیشکش بندگانش آن بودی
بگفتمی که بها چیست خاک پایش را اگر حیات گران مایه جاودان بودی
به بندگی قدش سرو معترف گشتی گرش چو سوسن آزاده ده زبان بودی
به خواب نیز نمی‌بینمش چه جای وصال چو این نبود و ندیدیم باری آن بودی
اگر دلم نشدی پایبند طره او کی اش قرار در این تیره خاکدان بودی
به رخ چو مهر فلک بی‌نظیر آفاق است به دل دریغ که یک ذره مهربان بودی
درآمدی ز درم کاشکی چو لمعه نور که بر دو دیده ما حکم او روان بودی
ز پرده ناله حافظ برون کی افتادی اگر نه همدم مرغان صبح خوان بودی